اوتیت یا التهاب گوش:

گوش انسان وظیفه شنوایی و تعادل بدن را بر عهده دارد. گوش از سه بخش گوش خارجی، گوش میانی و گوش داخلی تشکیل شده است. گوش خارجی از لاله گوش و مجرای گوش تشکیل شده است که در انتها به پرده گوش ختم می شود.

التهاب و عفونت گوش خارجی، "اوتیت خارجی " یا اوتیت اکسترن نامیده می شود. اوتیت اکسترن اغلب بدنبال ورود آب به گوش، شنا یا دستکاری بیش از حد و پاک کردن بی مورد گوش ایجاد می شود و با درد ،احساس پری و خارش و ترشح گوش همراه است. در اوتیت اکسترن پرده گوش اغلب سالم است مگر اینکه به علت دستکاری آسیب دیده باشد. بهترین درمان اوتیت خارجی تمیز کردن مجرای گوش توسط پزشک متخصص با ساکشن ترشحات و استفاده از قطره های گوشی و پرهیز از ورودآب به گوش است.

عفونت در گوش میانی که اغلب موارد به علت سرماخوردگی ، عفونت های حلق و بینی و یا آلرژی ایجاد میشود ، " اوتیت میانی " یا اوتیت مدیا نامیده می شود. حفره گوش میانی فضای کوچک مکعبی شکلی است که از بیرون به پرده گوش و ازداخل به گوش داخلی راه دارد. همچنین گوش میانی توسط مجرای باریکی به نام شیپوراستاش به حلق راه دارد به همین دلیل در سرماخوردگی ها به دنبال التهاب و تورم حلق و بسته شدن شیپوراستاش، گوش میانی دچار خلاء نسبی شده و با تجمع مایع درآن ،عفونت  ایجاد می شود.

درمان عفونت گوش میانی اغلب درمان آنتی بیوتیک خوراکی است. در گوش میانی استخوانچه های شنوایی قرار دارد.

عفونت مزمن و طول کشیده گوش میانی و وجود مایع در آن در موارد طول کشیده، مثلاً در کودکانی  که آلرژی  یا لوزه سوم بزرگ دارند و شیپوراستاش  در آنها همیشه بسته است، ممکن است باعث کاهش شنوایی و آسیب به استخوانچه های شنوایی شود. پاره بودن مزمن پرده گوش نیز باعث عفونت مزمن گوش میانی می شود که درمان آن نیاز به جراحی دارد.

عفونت مزمن گوش میانی و وجود مایع غلیظ در آن در کودکان اگر به درمان آنتی بیوتیک جواب ندهد، نیاز به درمان جراحی دارد که با گذاشتن لوله های کوچک قرقره ای شکل به نام VT، به خارج شدن مایع و چرک از گوش میانی کمک می شود تاشنوایی بهتر شود و آسیب دائمی به استخوانچه ها ایجاد نشود.

التهاب و عفونت گوش داخلی اغلب به دنبال عفونت های ویروسی ایجاد می شود و اغلب به شکل سرگیجه بارز می شود.این سرگیجه ها اغلب موقتی است و خودبخود بهبود می یابد. در گوش داخلی سیستم تعادلی و همچنین سیستم حلزون گوش که به عصب گوش ختم می شود ،وجود دارد. آسیب های گوش داخلی اغلب باعث کاهش شنوایی از نوع حسی عصبی و سرگیجه می شود. در اکثر موارد کاهش شنوایی حسی عصبی ناشی از گوش داخلی درمان دارویی ندارد.

تآیف:دکتر فیروزه ضیاء

«کپی برداری فقط با ذکر منبع مجاز استـ»